En wel Joy, een 10 jarige heer ! Joy was hier voor de eerste keer.
Een heer was het zeker.

geen onvertogen blaf heb ik hem horen blaffen. Wel als hij stemmen hoorde buiten dan liet hij even horen dat ze moesten uitkijken want Joy was in the house, pittig waaks dus. Het is een lieverd voor mens en hond.

In het begin vond hij het een beetje moeilijk dat zijn vrouwtje hem achter liet maar dat was al snel bijgetrokken. Joy is net als de meeste Goldens gek op eten, dus na iets lekkers gehad te hebben was hij vrouwtje al weer vergeten. Als we buiten waren sprong hij vrijwel meteen de vaart hier in. Lekker even afkoelen moet hij gedacht hebben, want warm was het. Zo nu en dan nam ik twee balletjes mee.

Één voor Iris en één voor Joy. voor Iris gooide ik hem verder dan voor Joy. We deden dat maar een paar keer per dag want het was eigenlijk veel te warm om te rennen, al lijkt Iris daar geen last van te hebben. Onze tussen de middag wandeling bestond eigenlijk uit kleine stukjes lopen en veel water verkoeling. We hebben hier de vaart die in verbinding staat met open water dus weinig last van blauwalg. Ook hebben we hier een meertje waar ze vroeger zand uit hebben gehaald voor de woonwijk maar die staat ook weer in verbinding met het open water door een gemaal wat iedere avond staat te malen. In het meer gooide ik ook altijd met de ballen. Weliswaar voor Joy wat dichterbij dan voor Iris anders kreeg hij geen kans hem te halen. Vlak bij de kant liet hij hem altijd los en als Iris haar bal had afgegeven pakte ze die van Joy en kwam hem ook brengen. Kortom, het was altijd dolle pret met die ballen en ik had altijd weer twee ballen. Na de wateractiviteit moest Joy zich altijd even droog rollen.

Ik mocht nog weleens wat kletsen met deze of gene en dan ging Joy er gewoon bij liggen, het boeide hem niets.

Na een ruime week werd Joy weer opgehaald door zijn baasjes. Ik denk wel dat hij het hier naar zijn zin heeft gehad.
Lieve Joy, wie weet tot de volgende keer.
Dikke knuff van Astrid en mij !