Mira was hier weer te logeren.
Mira is al een trouwe gast.
28 december is ze gekomen want haar baasjes gingen er een weekje tussenuit.
Mira was weer even vrolijk als altijd als ze bij ons is, ze is een heel gezellige tante.Yeda vind het ook altijd leuk als Mira met haar komt spelen, eidelijk weer wat leven in de brouwerij lijkt ze dan te denken.
Het is al weer een drukke tijd voor de vuurwerk bezitters en er wordt al weer heel wat afgeknald .
Yeda maakt het niks uit maar van Mira hoeft het niet zo. Als het even kan loopt Mira dan heel hard terug naar huis.
Woensdag avond toen ze hier pas was viel het nog mee met afsteken. Donderdag eigenlijk ook wel maar net toen wij buiten waren hoorden we in de verte een knal.
Mira dacht waarschijnlijk ojé, daar begint dat gelazer al, maakte rechtsomkeert en rende zo snel ze kon richting huis. Ze vergat alleen dat ik aan de andere kant van de lijn zat ( het was toevallig een lange ) en had er al behoorlijk de sokken in toen de lijn strak kwam te staan. Ik verzette me zodra ik merkte toen Mira naar huis wilde rennen maar dat was eigenlijk al op de helft van de lijn en voor ik het wist kreeg ik een ruk aan mijn arm.
Mira kon dus niet verder en ik liep naar haar toe door de lijn weer in te halen. Het was ook meteen weer stil op straat en zo kon ik haar weer mee lokken ( wel na veel aandringen )om verder onze weg te vervolgen. Ik heb haar toen maar wel even aan de lijn gehouden. Die paar dagen zo tussen de kerst en oud en nieuw door verliepen vrij rustig want eigenlijk waren we altijd op een tijdstip buiten wanneer er geen vuurwerk klonk ( s’morgens vroeg of tijdens het eten ) Tussendoor liet Astrid haar ook wel uit. Zaterdag morgen ( oudejaarsdag ) zijn we heel vroeg uitgeweest en voor Mira was de laatste keer om 13.00u. Ik heb nog geprobeerd haar om !8.00u mee te krijgen maar we waren net 2 stappen buiten of ze wilde al weer naar binnen.
Nou, op oudejaarsdag ga ik haar niet dwingen om mee naar buiten te gaan hoor. Yeda die had er niets van, die ging gewoon mee. Toen het later op de avond nog rustig was heb ik het weer geprobeert maar Mira wou weer niet mee. Nou, dan maar niet. Ze kregen allebei een lekkere grote kluif om de stress een beetje tegen te gaan maar Mira liep er alleen maar een beetje mee te paraderen en verder liet ze hem liggen. De stress had de overhand.
Wij gingen die avond niet te laat naar bed en zodoende liep ik ‘s morgens vroeg al met de honden buiten naar de polder.Er was nog niemand te zien. Het viel me mee dat Mira niet eens zo’n hoge nood had, ik had verwacht dat ze wel meteen bij het eerste de beste polletje zou gaan plassen maar nee hoor, ze moest eerst weer goed snuffelen. Wat een opluchting, het grote vuurwerkgebeuren was eindelijk voorbij. Mira was weer helemaal zichzelf en Mira zou Mira niet zijn als ze het er even lekker van nam.
Ze wist zich schijnbaar nog van de vorige keer te herinneren dat er een klein strandje was wat uit liep op een behoorlijk zwarte sloot. Kortom, Mira had dus een andere jas aangetrokken hihi.
Gelukkig hoeven we dan niet ver te lopen om haar in de Ringvaart weer van haar eigen gedaante te laten voorzien. De dame was weer een dame.
Mira had geluk want ik was drie dagen achter elkaar vrij , dus drie dagen lekkere lange wandelingen.
Donderdag werd Mira weer door haar vrouwtje opgehaald.
Na ons te bedanken met een heerlijke knuffel vertrok ze weer met haar vrouwtje huiswaards.
Dag Mira, tot de volgende keer.
Reacties
Mira was hier weer te logeren. — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong> <img src="" alt="" class="" width="" height="">