Ons oude vriendinnetje Daisy mocht hier weer even logeren.
21 januari kwam haar baasjes haar brengen. op de hal was het meteen al weer feest. Ze kwam me vrolijk begroeten en wist meteen al de weg weer naar binnen. Ze leek het wel weer gezellig te vinden. Iris mocht in het begin dat ze hier kwam haar baasjes nooit begroeten want ze was best wel een beetje jaloers. Tegenwoordig heeft ze er amper nog problemen mee.

De wandelingen voor haar passen we aan want ze kan niet meer zo ver. Wat normaal voor ons een half uur is doen we met haar in 50 minuten. Daisy heeft zo haar vaste patroon wat uitgaan betreft. ‘S morgens doen we een kort rondje, dan breng ik haar naar binnen en ga met Iris nog een eindje lopen. Als we dan thuis komen krijgen ze eten en dan is het een hele poos slapen. Net zo lang tot we aan de koffie gaan want dan worden de dames wakker. Wij gaan dan aan de koffie en de honden krijgen iets lekkers. Daarna gaat ze weer slapen, tot ik haar wakker maak om uit te gaan.

Mevrouw wil alleen maar langs de vaart hier, een andere route wil ze niet dan gaat ze stokstijf in de rem. Dat vinden we helemaal geen probleem want als je op leeftijd bent heb je bepaalde privileges. Iris vind het allemaal prima waar we heen gaan. zo lang zij maar lekker kan snuffelen of af en toe een dummy halen. Ik neem ook wel eens een balletje mee en die probeer ik dan zo te gooien dat Daisy hem makkelijk kan vangen. Haar gewrichten worden een beetje stram.

Als we dan weer thuis komen probeert ze wat met Iris te spelen in de gang. Iris negeert dat altijd. Het lijkt wel of ze dan denkt van “joh, doe nou rustig, straks breek je een poot of zoiets”.  Na de wandeling krijgt Daisy weer haar maaltijd en gaat ze weer liggen slapen. ‘S avonds na het eten doen we met Daisy nog een kort rondje. Met Iris ga ik dan nog een langer rondje doen.

De laatste dag toen haar baas haar weer kwam halen liet Iris het toe om te gaan spelen. Iris deed wel heel voorzichtig, volgens mij durfde ze het niet zo goed. Na een bakkie koffie gingen ze weer naar huis.

Lieve Daisy, hopelijk weer tot de volgende keer.
Dikke knuffel van Astrid en mij.