Beau heeft hier voor de eerste keer gelogeerd. Het was behoorlijk warm.
Beau is een jonge ietwat donkere reu van ruim anderhalf jaar.
De wens van zijn vrouwtje was dat hij zou kunnen zwemmen als ze terug van vakantie kwamen. Hij durfde alleen maar aan het kantje te banjeren en moest absoluut grond onder de voeten hebben.Tja, dat kon ik natuurlijk niet garanderen . Zondagmorgen gingen we vroeg op pad, de polder in. Bij een weiland stond een hele troep ganzen op een lange rij naar ons te kijken toen we langs liepen. Op een gegeven moment dacht Beau schijnbaar, die horen daar niet, die horen in het water. Hij spron een sloot in ( toevallig ook nog de smerigste van de polder ) , sprong een sloot over en weg waren de ganzen, die hadden Beau natuurlijk al lang gezien.Tja, toen moest hij weer terug en dat ging minder vlot. De eerste sloot ging nog wel maar toen hij door de sloot bij het voetpad moest durfde hij niet. Mijn zoon die ook mee was en ik moedigde hem van alle kanten aan om maar te komen. Het probleem was ( denk ik ) een kant vol met riet waar hij doorheen moest, dus hij zag de kant niet echt. Toen besloot ik een soort pad door dat riet te gaan maken en trapte het plat. Toen hij dat zag en met flink aanmoedigen kwam hij eindelijk naar de overkant. Beau was pikzwart en moest even zwemmen om hem weer schoon te krijgen maar Beau ging niet zwemmen want dat durfde hij niet. Zijn achterkant was dus nog behoorlijk zwart. Toen heb ik hem thuis maar onder de douche gedaan en gewassen. Natuurlijk wilde ik nu helemaal dat hij ging zwemmen en uiteraard met behulp van onze Yeda is het gelukt die steeds in het begin een stok ging ophalen als Beau het niet deed.
De eerste keer dat hij zwemles kreeg liet ik eerst Yeda de stok ophalen, zij gaf het voorbeeld als het ware, Beau wilde hem van haar overnemen en pakte hem uit haar bek. Yeda liet het gelaten toe.  Ik gooide de stok vlak voorin waar hij nog kon staan en dat was ook geen probleem voor Beau. Hij pakte de stok en liet hem vlak voor de kant los. Yeda pakte hem er uit en bracht het naar mij. Zo ging dat een paar keer. Ik vond het na een aantal keer vlak bij de grens tussen ondiep en diep wel genoeg geweest en ik stopte er mee, het moest natuurlijk wel leuk blijven voor Beau.
De tweede avond gooide ik een balletje een heel klein ietsiepietsie verder zodat hij als hij dacht dat hij hem kon pakken even iets verder moest reiken dan hij uiteindelijk van plan was. De eerste paar keer deed hij het niet en liet ik het Yeda halen. Natuurlijk heb ik hem de hemel in geprezen als hij dat stapje verder deed. Tussendoor heb ik Yeda ook een paar keer de bal laten halen en Beau stond te huppelen van blijdschap. Jaaaa, Beau ging weeeeer een stukje verder , hij moest nu echt een paar slagen zwemmen. Dat ging nog wat onwennend, gepaard met flinke plonzen in het water. Ik dacht, nu moet ik weer stoppen want als ik te lang door ga vind hij het niet meer leuk. We zijn ons rondje weer verder gelopen.
De derde avond heb ik het balletje weer iets verder gegooid en nu was Beau heel gretig om het te gaan halen. Vlak voor de kant liet hij het meestal weer vallen en moest Yeda het weer uit het water pakken, een enkele keer kwam hij het brengen. Nu hij dit kon kon ik het ook nog verder gooien en Beau zwom er enthousiast achteraan.  Mensen in passerende bootjes vonden dat prachtig die zwemmende honden en stonden te zwaaien. Iedere dag heb ik ze wel even laten zwemmen . Beau had mazzel want de tweede week had ik vakantie en zijn we vaker op pad gegaan. Ik heb ook nog ‘s morgens vroeg met hem gefietst want dat vind hij ook leuk en doet zijn vrouwtje ook veel met hem. Ik denk dus wel dat Beau hier een fijne vakantie heeft gehad.

Lieve Beau, je was een welkome gast en wie weet gaan we je nog eens terug zien.
Dikke knuffel van Astrid en Jan.