Beau is een echte waterrat, dat is mijn schuld.
Toen hij hier twee jaar geleden voor het eerst kwam heb ik hem zwemmen geleerd door steeds een balletje iets verder in de vaart te gooien. Daar maakt hij nu flink gebruik van. Als we uit gaan springt hij bij de eerste de beste gelegenheid in het water.

Hij heeft nog gelijk ook.  Beau is inmiddels vijf jaar. Hij kan het goed met Iris vinden al speelde ze hem wel de baas de eerste keer dat we buiten waren. ik moest haar even corrigeren vond ik want Beau zelf deed dat niet.

Verder hebben ze heel lief met elkaar gespeeld. Beau heeft een super zacht karakter en heeft ook nooit ruzie met een andere hond. Als hij merkt dat het niet pluis is gaat hij er met een bocht omheen.

Als ik ‘s morgens de kamer in kwam werd ik begroet door een luid joelende Beau. Dit gedrag negeerde ik meestal en toen was het snel over. We liepen regelmatig naar de polder en dan waren we dik een uur onderweg. In de polder waren met de laatste storm veel bomen omgewaaid en nog kraakte het bij het minste geringste beetje wind. Het was daar soms wel spannend. soms moesten we onder een omgewaaide boom door lopen of over een dikke tak die op het pad lag. Kortom , voor de honden was het goed toeven daar. Het lag er bezaaid met takken die ze dan regelmatig in hun bek namen. Niet om er op te kauwen maar gewoon om te dragen.

Beau was ook een lekkere eter. Om hem wat rust te gunnen met het eten liet ik hem in de gang eten, maar echt veel heeft het niet geholpen, het was zo op. Iedere ochtend als ik koffie ging drinken kregen de honden een lekker stuk zalmhuid. Dat vonden ze allebei super lekker.

Na een week of drie werd Beau weer opgehaald en was de vakantie al weer voorbij. We hebben weer van je genoten Beau, en hopelijk weer tot volgend jaar.
Dikke knuf van ons !

Groetjes Astrid en Jan.