We zijn weer begonnen
Jaja, na een lange vakantie van 3 maanden waren we weer begonnen te trainen met ons zoals ik dat noem recreatie groepje.
We waren met 5 voorjagers met hun hond en 2 helpers. De locatie was ‘ de Plesmanhoek ‘. De tijd was weer zoals vanouds om 9.00 uur.
Omdat er op het omheinde veldje een groepje aan het trainen was liepen we door over het fiets/voetpad naar de eerste afslag, het onverharde pad. Even voor het bruggetje was de wachtkamer. De proef was als volgt. De hond werd even voorbij het bruggetje ingezet voor een blinde lijn naar de dummy. De helper had zich verscholen in de greppel. Ik schat dat de lijn een meter of 70 was. Als de hond de dummy had gepakt en halverwege op de terugweg was gooide ik met een geluidje een dummy op het pad wat kruislings liep met het andere waar de lijn gelopen werd. Deze afstand was ook een meter of 70. Alsof we nooit gestopt waren met trainen volbrachten de honden deze proef.
De tweede was ook weer dubbele. Op het grote veld naast het lange onverharde pad was de inzetplek. De ene helper stond bij de waterkant en ik stond achter de bosjes verscholen. Op het teken van de voorjager werd er een dummy een eind in het water geworden die de hond eerst moest halen. Als deze dan weer op de terugweg was kreeg ik het teken om de verleidings dummy op te gooien. Ik gooide hem weer met een geluidje op het andere veld. Wat ons was opgevallen was dat de honden moeite hadden met deze te markeren. De afstand was ook bij deze proef weer zo’n 70 meter schat ik.
Voor de derde proef moesten de voorjagers met hun hond de wiebelende touwbrug over naar de dijk. Ongeveer tegenover het bosje bij het smalle gedeelte van het water was de inzetplek. De proef was weer dubbel. Mijn collega helper had zich verscholen achter het bosje en lag steeds een dummy in het bosje. Ik probeede mij aan de waterkant een eindje van waar de hond uit het water zou komen te verschuilen. De hond moest dus eerst de steile dijk af en daarna naar de overkant zwemmen. Daar kreeg hij het commando ” zoek apport “. De meesten gingen achterlangs en kwamen uit bij de helper waar ze dan het bosje in gingen. Hier vonden ze de dummy en brachten hem dan weer via het zelfde water naar de baas. Als ze eenmaal in het water waren gooide ik er weer meet een geluidje de dummy in. Één keer gooide ik per ongeluk de dummy vlak naast de hond die even niet wist welke hij nou moest hebben. Door de motivatie van zijn voorjager bracht hij de dummy die hij in zijn bek had eerst naar zijn baasje. Daarna plonste hij weer het water in om de andere dummy te halen. Één van de honden had niet zo’n zin om terug te zwemmen en liep via de touwbrug weer terug naar zijn baas. Toen hij bijna bij zijn baas was gooide ik de dummy in het water.
Voor de vierde en laatste proef werden eigenlijk 2 proefjes uitgezet. Voor de ene werd er een heel eind van het voetpad een paaltje neer gezet. Hier bij werden door een voorjager 5 dummy’s met een geluidje neergelegd terwijl wij helpers alvast naar het bosje wat schuin op het veld staat liepen om daar een drijfjacht na te bootsen. Er werd in het midden van dat bosje een dummy neergelegd. Wij liepen vanuit het midden met af en toe een geluid en een dummy opgooiend naar de uiteinden van het bosje, ieder een kant op. Er stonden dus 2 honden om ingezet te worden. De rechter hond moest richting het bosje en de linker richting het paaltje. Op het teken van de voorjager liepen we eerst de drijfjacht. Als deze hond de dummy had gevonden en op de terugweg was mocht de andere hond naar het paaltje gestuurd worden. Als ze beiden hun dummy hadden gehaald werd er gewisseld. Dus nu ging de ene de drijfjacht doen en de andere naar het paaltje.
Na deze proef was het tijd voor de koffie. Ik vond het weer fijn om weer met de groep bezig te zijn. Tot volgende week.
Goed bezig, altijd leuk te lezen.
Dankjewel Monique !