Mijn collega  die me altijd komt halen had zich geblesseerd en kon niet komen vandaag. Mijn andere collega stelde voor om mij en Iris te komen halen en naar Spaarnwoude te gaan. Hartstikke lief natuurlijk want zodoende konden wij na een lange periode weer lekker meedoen. Om een uur of negen kwam zij ons halen. Zij had de oudjes ook meegenomen om ook een apportje te laten doen. Pakweg half tien waren we op de locatie bij de klimmuur.  We hebben eerst de honden lekker los gelaten zodat ze even konden uitrazen.

Proef 1. We zijn makkelijk begonnen. Op een lange grasstrook langs het water lagen we 4 dummy’s  achter elkaar met enige afstand. De oudjes mochten eerst. Voor hen zette hun vrouwtje ze niet op zo’n grote afstand in. Het was geen probleem voor ze maar deden het wel op hun eigen tempo.  Wij ( met de 2 laatste honden ) hadden de afstand flink vergroot. Iris was nu eerst aan de beurt,  dummy 2 lag kort achter de eerste. Ze haalde de eerste zonder te wisselen op en kwam hem netjes afgeven.  De tweede hond had er ook geen probleem mee. Ook hij rende in één lijn op de dummy af, pakte hem op en kwam hem afgegeven bij zijn vrouwtje.

Via loopplanken over een paar sloten liepen we naar de volgende locatie.

Proef 2.  In een bosje lieten we 2 dummy’s achter en liepen door naar een heuvel waar mijn collega achter bleef. Ik liep via het dal naar een andere heuvel daar recht tegenover. De afstand naar het bos was zo’n 100 meter , en van de ene naar de andere heuvel ook zo’n beetje.

Ik gooide voor mijn collega haar hond een dummy vlak voor me, deze moest hij negeren. De hond moest eerst de dummy in het bosje halen. Dat ging prima, hij rende als een speer naar beneden, moest even zoeken naar de dummy en rende er weer mee terug naar zijn vrouwtje.  Daarna stuurde zijn vrouwtje hem naar mij met het commando apport.  Hij nam weer een sprint mijn richting op, zocht even in de buurt naar de dummy en had hem gevonden. Toen weer als een speer terug naar zijn vrouwtje.

Toen was Iris aan de beurt.  We keken eerst naar mijn collega die een dummy opgooide.  Toen draaiden we richting het bosje waar we eerder 2 dummy’s hadden achter gelaten. Ik stuurde haar met het commando ” voooooruit  ” . Daar ging ze met een sneltrein vaart ! Bij het bosje aangekomen zoeken naar de dummy. Ja hoor daar had ze hem en ook nu weer heel snel terug. Ze had heel even de neiging om naar mijn collega te rennen maar bedacht zich. Ze kwam hem netjes bij me afgeven.  Hierna mocht ze de dummy halen die mijn collega had opgegooid.  Ik stuurde haar nu ook weer met het commando ” vooruit ” . Nu rende ze ook weer naar de valplek maar moest daar ook weer even zoeken. Toen ze hem had gevonden rende ze ook weer mijn kant op. De heuvel op en netjes afgegeven.  Voor de volgende proef bleven we op dezelfde plek waar we stonden.

Proef 3.  Mijn collega had 2 dummy’s tussen ons in gelegd beneden in het dal als het ware. Zij stuurde eerst haar hond naar het midden om een dummy te halen. Daarna stuurde ik Iris. Zij vond hem ook snel, pakte hem op en kwam hem afgeven. Daarna gooide ik een markeer op voor de andere hond. Hij moest dus over de valplek van de vorige. Ook deze ging weer goed. Hierna moest ook Iris dezelfde proef doen , en die ging ook weer goed.  Hierna liep ik met Iris weer de richting op waar mijn collega stond.

Proef 4. Even iets verder op die heuvel lieten we 2 dummy’s vallen zonder dat de honden  het zagen. Mijn collega liep naar een andere heuvel aan de overkant om daar ook 2 dummy’s achter te laten  terwijl ik alvast naar de inzetplek liep beneden vlak voor een mountainbikepad. Daarna liep ze nog een eind naar rechts en liet daar nog 1 dummy achter voor haar hond. Het waren best wel flinke afstanden die ze moesten overbruggen. Na dat mijn collega ook op de inzetplek was aanbeland zette zij haar hond in voor een rechte lijn vooruit om hem halverwege op de zitfluit af te stoppen  en daarna naar links te sturen.  De dummy links was hij even vergeten maar met wat dirigeerwerk kwam hij toch binnen ondanks dat er op dat moment net een mauntainbiker vlak voor zijn neus langs kwam . Daarna kreeg hij een rechte lijn vooruit naar de heuvel . Dat was geen probleem voor hem. Ook de dummy rechts had hij geen moeite mee.

Hierna was Iris aan de beurt, die stuurde ik op een lijn naar de linker dummy. Zonder probleem rende ze in de richting van de heuvel. Na even kort zoeken had ze hem gevonden en kwam ze terug rennen. Na dat ze hem had afgegeven kreeg ze de lijn vooruit. Ze boog af naar rechts. Waarschijnlijk om dat de daar de vorige hond vandaan had zien komen,  maar daar had ze dus geen succes mee. Alsnog ging ze naar de heuvel en vond daar de dummy.  Eigenlijk had ze daar ook geen succes moeten hebben want dat was niet de opdracht. De dummy werd wel netjes binnen gebracht.

Hierna liepen we terug naar het bosje waar eerder de dummy’s in lagen voor de verloren zoek.  Zonder dat de jongste Flat van mijn collega het had gezien gooide ik een dummy in det bosje. ( Iris had even pauze ) De twee oudjes mochten ook weer wat doen.  De bedoeling was om de steadyness van de jongste te trainen.

Proef 5.  De voorjager stond op een meter of 30 van mij af. Ik gooide eerst voor de oudste Golden een dummy op rechts, die hij meteen mocht halen. Toen die binnen was een dummy op links voor de oude Flatcoated dame. Ook zij mocht hem meteen halen. Terwijl zij deze oefening uitvoerden moest de iongste stil blijven zitten zonder ook maar één kik te geven. Dat deed hij keurig netjes dus mocht hij zijn dummy in het bosje gaan  zoeken. Hierna liepen we door naar een  brede sloot .

Proef 6. Voor Iris had mijn collega een overwaterproefje bedacht. De inzetplek was op een verhoging, ongeveer 30 meter van de waterkant. Mijn collega gooide een dummy naar de overkant. Ik wachtte even en gaf Iris het commando apport !  Zonder te twijfelen rende ze naar de waterkant en zwom over. Aan de overkant hoefde ze maar kort te zoeken en kwam weer zwemmend terug ondanks dat er een meter of 10 verderop een loopplank over de sloot lag. Eigelijk had ik haar aan de waterkant moeten opvangen want ze staat er nog om bekend de dummy te laten vallen als ze uit het water komt en gaat dan staan schudden. Het was ook best wel een lastig kantje. Ik liep weg , toen pakte ze de dummy weer op en kwam achter me aan. Ik kon toen de dummy in ontvangst nemen.

Hierna liepen we via de loopplank naar de overkant en bedachten daar nog een proef.  We lieten 2 dummy’s achter op de lange dijk die daar ligt en liepen een stuk door. Ik vermoed dat het ongeveer een meter of 60 was.

Proef 7. De inzetplek was dus een meter of 60 van de dummy af. Mijn collega was nog een stuk doorgelopen om daar een markeer op te gooien voor Iris. Deze mocht ze nog niet halen. We draaiden een halve slag en Ik stuurde haar vooruit , ze pakte de dummy en  kwam terug. Toen ze hem had afgegeven draaiden we weer een halve slag. Meestal gaat ze er meteen vandoor maar dit keer wachtte ze netjes op mijn commando. Ze haalde de dummy en kwam hem netjes afgeven.  Hierna bedacht mijn collega nog een steadyness oefeningetje.  We draaiden weer een halve slag, ik gooide een dummy een eind voor me uit en ging hem zelf halen terwijl Iris moest blijven  zitten. Ook dit ging weer goed.

Nu was de hond van mijn collega aan de beurt.  Haar inzetplek was op de plaats waar zij de markeer voor Iris had opgegooid. Ik bleef staan op mijn plek en gooide voor haar hond eerst een verleiding.  Zij stuurde hem op de lijn maar hij was sneller als ik en kon de verleiding eerst pakken. Fout dus, overnieuw ! Ik gooide weer de verleiding en weer stuurde ze de hond op de lijn. We waren even vergeten dat we kort daarvoor Iris overwater hadden laten gaan en die dummy dus vanaf de andere waterkant moest halen. De hond van mijn collega ging in eerste instantie even kijken of er op die valplek nog iets lag maar al snel liep hij weer op zijn lijn. Nadat hij de dummy had ingeleverd bij zijn vrouwtje mocht hij de markeer halen die ik had opgegooid.

Hierna vonden we het wel welletjes en zijn we bij mij thuis een bakkie gaan doen.