Het is half tien als mijn trainingsmaat mij komt halen . We waren met drie voorjagers en hun hond. Vandaag waren we alledrie helper. De locatie was weer dezelfde als vorige week.

De eerste oefening was ook weer dezelfde als vorige week. De dummy werd weer van de overkant van een weiland op het grasveld gegooid.  De honden moesten dus eerst de sloot over, de dummy halen op het weiland en weer terug komen. De helper had vier dummy’s meegenomen en zijn hond. Hij zou eerst voor twee honden de dummy’s gooien en daarna zou hij zijn hond vanaf de overkant op dezelfde manier sturen als dat wij het met onze honden deden.  De eerste voorjager stond met zijn hond klaar toen Iris behoorlijk irritant aan het doen was. Ze kon blijkbaar het geduld niet opbrengen om te wachten. Ik ging maar wat met haar lopen. Na dat de eerste hond de dummy’s binnen had gebracht waren wij aan de beurt.

Iris zat netjes naast me en wachtte op mijn commando.  Ze sprong in de sloot en rende het weiland over. Ik gaf daar een territorium signaal maar daar trok ze zich weinig van aan. Ze sprong in de tweede sloot en kwam bij de helper uit.  Ik moest behoorlijk wat moeite doen haar weer terug op het weiland te krijgen.  Toen ze de dummy had kwam ze wel snel terug. Helaas liet ze hem vlak voor me valen en ging schudden.  Voor de tweede dummy bleef ze weer netjes naast me zitten . De helper gooide hem bij hem in de rommel.  Ze sprong weer in de sloot, zwom naar de overkant,  rende het veld over, sprong weer in de sloot en kwam bij de helper uit. Ze bleef bij de helper in de buurt hangen. Hij moest een paar stappen in de richting van de dummy doen zodat zij ook die richting op ging en hem uiteindelijk vond. Ze sprong weer de sloot in, rende het weiland over maar liet de dummy net als vorige week vlak voor de sloot weer vallen en ging staan schudden. Daarna pakte ze hem weer op en kwam naar de kant waar ik stond. Ik kon hem nu opvangen voor ze hem los liet. Ik weet dat ze hem moet vasthouden en op mijn commando moet los laten maar daar wordt aan gewerkt.

Nu was de helper aan de overkant met zijn hond aan de beurt.  Mijn collega voorjager gooide de dummy op het weiland. De voorjager aan de overkant stuurde zijn hond. Zij vond de dummy en rende weer terug naar haar baas. De tweede dummy die aan onze kant lag had ze wat meer moeite mee. Toen ze wat lang aan het zoeken was maakt mijn collega een geluidje.  Toen was ze weer één en al oor en kwam ze naar de kant waar de dummy lag. Ze had hem snel gevonden en ging weer via de sloot naar haar baas.

Mijn collega en ik liepen de kant op waar de helper stond.

De tweede proef . Ik gooide op aanwijzing van een voorjager drie dummy’s in de rommel.  Daarna liep ik met Iris terug naar de inzetplek die een meter of dertig / veertig  daar vanaf lag.  De eerste hond werd gestuurd,  en na even zoeken had ze een dummy gevonden die ze netjes aan haar baas af gaf.

Hierna was Iris aan de beurt.  Ze wachtte op mijn commando en ging aan het zoeken.  Het duurde even maar ook zij kwam met een dummy terug

Hond drie had er meer moeite mee. Dat was ook niet zo gek want het was nog de enige dummy en hij was nog donker ook. Na een poos had hij hem nog niet en we besloten alle honden in te zetten. Uiteindelijk vond de Flatcoated van onze collega hem en konde we weer doorgaan met de volgende proef.

De derde proef. Dat was weer een lijn op het pad waar we de vorige keer ook een lijn deden.  De helper stond op een meter of honderd verdekt opgesteld in de bosjes en had er een meter of tien eerder een dummy neergelegd.  De wachtkamer was een meter of twintig ernaast zodat we niet zagen wat de andere hond deed. Ik hoorde dat de eerste voorjager het commando ” vooruit ” nog een keer moest herhalen.  Daarna hoorde ik hem niet meer. De hond had hem dus gevonden .

Nu was Iris aan de beurt.  Ze ging netjes naast me zitten. Na dat ik de lijn van haar had afgedaan en ik mijn hand naast haar hoofd had geplaatst ging ze er als een speer vandoor zonder op mijn commando te wachten. Snel heb ik het commando er achteraan gegeven.  Binnen nowtime had ze hem en rende weer terug. Eigenlijk hadden we hem op het eind nog een keer moeten doen maar dat was ik vergeten.

De derde hond deed het volgens mij perfect want ik hoorde geen commando’s.

Proef vier. Dit waren weer twee tegelijk.  Één van onze collega’s had drie dummy’s op een heuveltje gelegd en liep daarna over het pad naar het bankje wat een honderd meter verder stond. De inzetplek was op een veldje waar voor wat begroeiing een greppel lag. De honden moesten deze over, dan de heuvel op en daar gaan zoeken.

Iris mocht als eerst ( dacht ik ) .  Ik moest haar even schuin voor de greppel inzetten want ze was gefocust op de helper die  bij het bankje stond.  Na een afwijking om toch naar de helper te gaan kon ik haat nog corrigeren in de richting van de heuvel. Ze bleef eerst onderaan zoeken en ging toen langzamerhand naar boven waar ze de dummy tegenkwam.  Na dat ze hem had afgegeven liep ik een stuk terug zodat ze de helper kon zien ( in mijn ogen ) die bij het bankje stond. Voor ons was hij goed te zien maar ik denk voor de honden niet omdat zij achter de begroeiing zaten die voor de greppel lag.  Ze rende wel het pad op maar bleef bij de helper rondhangen dus die moest een paar stappen in de richting van de dummy doen.  Toen ze hem had kwam ze mijn richting op maar liep iets door op het pad maar kwam even later naar me toe.

De hond die volgde deed hel volgens mij prima op de heuvel.  Hij had de dummy redelijk snel gevonden en kwam hem bij zijn baas inleveren.  Op de baas zijn teken wierp de helper de dummy door de lucht.  Door de hoge begroeiing die voor de greppel stond hadden de honden minder zicht op de dummy was mijn idee.  Eigenlijk gingen ze meer op het geluid af wat hij maakte. De hond die aan de beurt was bleef eerst in het gebied naast de inzetplek zoeken. Daarna liep hij door in de richting van de helper.  Na even zoeken had hij hem gevonden.

Toen wisselden we even van helper om die ook de kans te geven met zijn hond te werken.  Volgens mij had  deze hond geen problemen met de twee proefjes.

Proef vijf. Dit was een lange lijn van ongeveer honderd meter.  Aan de ene kant liep een brede sloot en aan de andere kant begroeiing. De helper had daar zonder dat de honden het gezien hadden drie dummy’s neergelegd.

Hond één had er wat moeite mee. Haar baas moest haar even helpen. Ze bleef een beetje hangen bij een open plek waar ze voorbij moest. Hij liep met haar een eind naar de dummy toe.

Iris mocht als tweede. Ze ging naast me zitten en wachtte netjes op mijn commando.  Ze sprintte in één keer door en liep net iets over de dummy,  draaide zich om , pakte hem en rende weer naar me toe. Jammer genoeg liet ze hem toen ze er bijna was vallen. Ze pakte hem weer op en kwam hem mij brengen.

De laatste hond had er ook moeite mee. Zijn baas moest ook met hem inlopen.

Daarna was het weer tijd voor de koffie.  Altijd weer gezellig !