Prima weertje om weer lekker wat proefjes te doen met z’n drietjes en onze hond. Het was een tijd lang behoorlijk warm geweest zodat we niets hebben gedaan.

We hadden afgesproken om half tien bij Boseilanden twee.

Proef 1. Ik had net als de laatste keer drie dummy’s weggelegd in een bosje met een aantal struiken. Mijn collega had Iris even meegenomen zodat ze niet zag dat ik de dummy’s weg lag. Drie stuks had ik op een meter of dertig van de kant gelegd. Mijn collega’s waren al omgelopen naar de andere kant van het water vanwaar we zo’n beetje onze honden zouden sturen. Na dat ik me bij hun had gevoegd werd hond één ingezet. Hij zwom naar de overkant, dook de bosjes in en had vrij snel de dummy gevonden. In plaats van weer terug te zwemmen liep hij via een korte omweg naar zijn baas en gaf de dummy netjes af.

Hierna was Iris aan de beurt. Ze wachtte op mijn commando om over gestuurd te worden. Ze zwom als een rat naar de overkant. Eenmaal op de overkant rende ze langs het bos opzoek naar een opening. Schijnbaar was de gene die ze gevonden had niet de goede want even later zag ik haar weer voorbij rennen , en weer ging ze een gat in. Dit keer had ze hem wel en kwam ze met de dummy weer terug gezwommen. Helaas liet ze hem op de kant weer los, ging staan schudden en pakte hem weer op. Ze gaf hem netjes zittend af.

Hond drie had van zijn vrouwtje het commando gekregen om over te gaan maar vreemd genoeg weigerde hij de eerste keer. Na het tweede commando ging hij wel. Hij dook meteen het goede gat in en had snel de dummy gevonden.  Hij kwam ook weer snel via het water terug. Hij gaf hem wel af zoals het hoort. Een model apport dus.

Proef 2. Tegenover de inzetplek van de vorige proef staat een bosje waar mijn collega zes dummy’s had in gelegd. We lieten de honden ze om de beurt halen.

De eerste twee honden hadden hem best wel snel gevonden, eigenlijk geen probleem voor ze.

Ik had er voor gekozen om Iris vlak voor het bos in te zetten anders zou ze het pad van mijn collega  volgen die de dummy’s had weggelegd.  Nu ging ze mooi door het bos op zoek naar de dummy. Toen ze hem had gevonden moest madame toch nog even een rondje extra doen voor ze hem kwam afgeven. Ook de tweede had ze vrij snel gevonden.

Proef 3. Op een groenstrook hadden we aan het begin er van zes dummy’s laten valen en liepen door naar het eind van die strook. De bedoeling voor de eerste keer was dat de hond in het midden werd afgestopt en daarna overhands werd doorgestuurd.  De tweede mochten ze meteen halen. Hond één en twee hadden hier geen moeite mee.

Omdat ik wist dat Iris dat niet zou doen ( afstoppen ) liep ik met haar naar het midden en draaide ons om. Op de zitfluit liet ik haar zitten.  Ik liep zelf terug naar de inzetplek.  Vanaf daar stuurde ik haar overhands door.  Ze draaide zich om, rende naar de dummy,  pakte hem op en kwam hem netjes brengen en afgeven.  De tweede had ze geen moeite mee.

Proef 4. We hadden alledrie een punt gezocht om voor de ander een dummy op te gooien. Beneden aan de dijk stonden mijn collega’s op ongeveer honderd meter van elkaar en ook naar mij toe zo’n beetje honderd meter. Het gras was daar nog niet gemaaid, maar waar ik stond boven op de dijk was het helemaal lang, daar was bijna geen doorkomen aan. Ik zou dan Iriis vanaf daar sturen, maar dat ging hem niet worden.  Je kon daar als hond zijnde niets zien. Eerst gooide mijn collega voor de hond van mijn andere collega een dummy. De hond van mijn andere collega werd er op af gestuurd maar door de hoogte moest hij even zoeken. Toen hij deze had ingeleverd gooide ik op de dijk tussen het nog hogere gras ook een dummy. Deze werd na even zoeken ook gevonden.  Hierna was de andere hond aan de beurt. Deze moest ook even naar de dummy’s zoeken maar vond hem toch ook  vrij snel.

Ik was met Iris aan de beurt maar omdat dat gras zo hoog was had ik met mijn collega van plaats gewisseld. We klauterden weer door dat hoge gras naar beneden.  Eerst moest ze de dummy halen die beneden werd opgegooid. Na dat hij was gevallen liet ik haar even de valplaats in zich opnemen. Met het commando ” apport ” stuurde ik haar vooruit. In de buurt van de valplaats moest ze toch ook even zoeken maar vond hem vrij snel.  Toen ze terug kwam nijgde ze naar de slootkant te gaan maar dat kon ik nog voorkomen.  Hierna werd door mijn andere collega de dummy op de dijk gegooid.  Na wat zoeken had ze hem gevonden maar nu liep ze me voorbij en ging wel naar de sloot. Mevrouw had dorst. Daarna pakte ze de dummy weer op en kwam hem brengen. Deze deden we nog een keer, en dit keer ging het wel goede.

Dit was een mooie afsluiter en vonden we het tijd voor de koffie.