Vrolijke afsluiting
Blehhhh, wat een vies weer ! Echt hondenweer dacht ik toen ik klaar stond met Iris om opgehaald te worden. Maar het boeit ons niet. Weer of geen weer de training gaat altijd door, tenzij de wegen niet te berijden zijn door sneeuw of gladheid. We waren met 4 voorjagers en 6 honden. De oudjes waren ook mee. De locatie was weer in Delft en we hadden weer om 9 uur afgesproken. Het terrein was één grote baggerbende, maakt ook verder niet uit want die honden gaan evengoed wel.
De eerste proef , de inzetplek was op een schelpenpad . Op een meter of 30 verderop lag ongezien een dummy, die werd eerst opgehaald. Dan werd er een meter of 20 verder weer een dummy ongezien neergelegd en ook die moest worden opgehaald. Daarna werd er ook weer een derde weer wat verder neergelegd en die moest ook weer worden gehaald.
Een simpele proef zou je denken. De verleiding was dat aan weerskanten bosjes waren en een enkele hond schoot voor dat hij bij de dummy was de bosjes in. Iris niet, die ging meteen recht op haar doel af. Alleen het afgeven was toch wel weer een ding. Ze wilde hem zelf houden en ging er mee vandoor. Eerst even aan iemand anders laten zien dacht ze. Zo ook de 2e dummy. Weer als een sneltrein er opaf, dummy pakken en weer snel terug. Ik stond weer klaar om aan te nemen maar weer schoot ze voorbij. Terwijl ze het thuis wel goed doet. Bij de derde ben ik toch maar op het pad gaan staan met naast me mijn collega voorjager om haar mocht het weer zover komen tegen te houden. Weer schoot ze als een pijl uit een boog maar dit keer gaf ze hem goed af, omdat ze waarschijnlijk geen andere keus zag.
Proef 2 was een dubbele. De inzetplek was op een heuvel. Beneden tegen een rietkraag werd een dummy opgegooid. Dan werd er gedraaid een halve slag en werd er vanaf een zijpad ook een dummy op gegooid. De helper was dus niet zichtbaar , ze zagen alleen de dummy vallen. Daarna werd er weer een halve slag gedraaid om eerst de dummy bij het riet te halen. Als die binnen was mochten ze de dummy op het pad halen.
Voor Iris deden we hem apart. Nu denk ik later dat we hem voor haar ook wel dubbel hadden kunnen doen, want als ze door zou schieten had de helper de dummy wel kunnen weghalen. Maarja dat doen we de volgende keer dan wel. Voor haar werd eerst de dummy bij het riet gegooid, de afstand zal zo’n 80 meter zijn geweest. Ze ging weer heel snel, nog sneller eigenlijk want ze moest heuvelafwaards . Het was even kort zoeken naar de dummy en toen kwam ze weer snel terug. Ze rende mij voorbij maar kwam toch weer terug. Ik was weer ietsiepietsie te snel met aanpakken om dat ik altijd bang ben dat ze hem laat vallen. Ik probeer dat thuis wel steeds te oefenen om haar te laten zitten en die dummy vast te houden. Hierna de 2e dummy op het pad. Die had ze ook snel en kwam ook weer snel terug.
Voor de laatste hond fungeerde ik even als helper bij het riet. Helaas voor die hond had ik de dummy te dicht bij me gegooid zodat hij niet op de valplek kwam te liggen waar de andere ook hadden gelegen. De hond liep naar de valplek van de vorige en bleef daar even zoeken. Na een poosje besloot ze toch wat verder te zoeken en vond hem, pakte hem op en bracht hem naar de baas. Toen deze was geweest heb ik op de heuvel nog een dummy opgegooid voor de oudjes, die ook deze proef deden maar dan niet naar beneden hoefden te rennen naar het riet.
Proef 3 De inzetplek was nog steeds op de heuvel. Een honderd meter verderop werd vanachter een andere heuvel een dummy op die heuvel gegooid. De hond moest die halen. Het geluid wat de helper maakte was niet echt goed te verstaan en soms was de dummy ook niet zo goed te zien voor de honden. Voor die heuvel lag ook een flinke plas water . Een enkeling ontweek die plas en liep een stukje om.
Na dat ze deze dummy hadden ingeleverd bij de baas werden ze weer vooruit gestuurd naar diezelfde heuvel waar de helper alvast weer een dummy op had gelegd toen de hond op de terugweg was. 1 hond maakte een omweg toen hij terug kwam, die had waarschijnlijk niet zo’n zin om door de plas te gaan. Toen Iris aan de beurt was ging de helper op de heuvel staan. Hij had de dummy opgegooid en zij spurtte er op mijn commando op af. Hup door de plas de heuvel op, dummy pakken en weer terug komen. Toen ze vertrok zag ze nog dat één van onze voorjagers het pad afliep om de helper te gaan aflossen die bij de heuvel stond want zijn hond moest deze proef ook nog doen.
Toen ik Iris vooruit wilde sturen voor de tweede dummy ging ze bij de eerste inzet niet recht vooruit maar het pad op waar ze de helper had zien lopen. Ook bij de tweede keer lukte het nog niet. Toen besloot ik ( en mede op advies van een voorjager ) om een paar stappen naar voren te doen om haar uit die trigger te halen. Dit ging prima en ze deed weer haar werk. Toch blijft het afgeven wel een dingetje.
De helper die de hele tijd bij de heuvel had gestaan deed nu de proef met zijn hond, maar voor die was het eigenlijk appeltje eitje.
Dit was alweer de laatste proef en tevens de laatste van het jaar. Volgend jaar gaan we weer verder.
Ohhh wat werden we weer verwend bij de koffie. Het was niet alleen koffie maar er was ook lekkere warme Gluhwein met een stuk kerststol. Onze speciale dank aan Mariëtte die dit allemaal verzorgd had !
Ik wens iedereen hele fijne kerstdagen, een zalig uiteinde en een goed begin van het nieuwe jaar !
Reacties
Vrolijke afsluiting — Geen reacties
HTML tags allowed in your comment: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong> <img src="" alt="" class="" width="" height="">