Locatie : de witte villa’s .
Aantal voorjagers met hun hond : 6
Helpers :2
Aanvang :9 uur.

We waren er weer allemaal en hadden er weer ontzettend veel zin in. Wat hebben we toch een leuk groepje zo. Natuurlijk zijn er altijd weer wat verbeterpuntjes die we dan na een proefje even doornemen.

De eerste proef was een dubbele best wel pittige proef. Deze proef bestond uit het vooruitsturen van de hond naar een groene dummy die in het hoge gras lag en wat ze niet zagen. De afstand was ongeveer een meter of 80. De dummy lag vlak voor de dekking waar dan ook de meeste honden op aantrokken maar wat zoeken vonden ze hem dan toch.
Op de terugweg stond ik ergens beneden aan de dekking en gooide met behulp van een eendenlokker dummy 2 in het water. De meeste honden markeerde hem, dat zag ik aan de oren toen ik het geluid gaf en ze even bleven staan om te kijken waar hij terecht kwam. Na dat ze de eerste hadden afgegeven aan de baas mochten ze de tweede halen. Een enkeling dacht dat hij aan de overkant op het droge moest zoeken en daar maakte ik dan weer even een geluidje voor zodat ze weer terug naar het water kwamen, er in sprongen, de dummy pakte en weer naar de kant zwommen om hem aan de baas af te geven. Toen deze proef geweest was hebben we deze even geëvalueerd en bedacht dat we de volgende keer beter een witte dummy kunnen gebruiken om vooruit te sturen.

De tweede was ook weer dubbel
De voorjagers staan met hun hond op de dijk en hebben normaal ruim overzicht naar de overkant van het water maar omdat het riet nogal hoog was was het in mijn ogen allemaal moeilijk te overzien. Er werd aan de overkant van het water een dummy opgegooid met de eendenlokfluit. Voorjager één mocht zijn hond er naar toe sturen.
Het was best wel pittig om dat de hond eerst de duik af moest, daarna door het dichte riet, dán over een brede sloot, weer door zwaar riet de kant op klauteren en door het hoge gras naar de dummy zoeken. De terugweg konden ze door het water of over het bruggetje . Eenmaal de dummy afgegeven op de dijk draaiden ze een halve slag om en stuurde de hond vooruit richting de bosjes , daar gaven ze het commando zoek apport, de volgende mocht dan weer ingezet worden richting het water. Zo liep de proef mooi door. Bijna alle honden liepen door over het pad en gingen aan het eind pas de bosjes in. Na enig zoekwerk kwamen ze bij de dummy uit die ik daar had neergelegd. Was is het toch een prachtig gezicht om die kanjers te zien werken. Voor de laatste hond had ik de dummy op twee takjes gelegd omdat het baasje mij dat had verzocht.
Deze hond ging ook meteen bij het commando ” zoek apport ” de bosjes in . De hond verwachtte dat ik de dummy op de grond had gelegd dus zocht eerst daar mede ook om dat hij waarschijnlijk nog de geur van de andere dummy’s in zijn neus kreeg. Toen ging de neus omhoog en scheen hij te ruiken dat hij toch niet op de grond moest zijn maar wat hoger . En ja hoor, na een poosje zag hij hem en pakte hem keurig van de takjes af, toppertje.

De laatste proef deden we een walk up op het grote veld .
We maakten een linie met aan beide kanten een helper. De helpers hadden ieder 6 dummy’s bij zich. We liepen dus op linie vooruit en op mijn commando halt houden moesten de voorjagers blijven staan en werd er door een helper de dummy opgegooid. Deze helper besliste ook welke hond de dummy mocht halen, de anderen moesten netjes naast hun baas blijven zitten . Als de dummy was afgegeven liepen we weer,een paar meter, weer het commando halthouden en nu gooide de andere helper een dummy in de lucht en wees een ander aan om de dummy te laten halen. Telkens toen de dummy was afgegeven riep ik het commando ” voorwaarts ” en liepen we weer een stukje. Zo ging het door tot ze allemaal 2x geweest waren. Mocht de ene hond hem niet goed hebben gemarkeerd , dan mocht de andere .
Zo, dit was het al weer. Op naar de koffie met heerlijke citroencake .

Groetjes,
Jan.