Het leek wel pasen
We waren weer om half tien aanwezig op onze locatie. De topper die mij altijd komt halen stond om negen uur voor de deur. We waren met vier voorjagers, de honden en één helper. De temperatuur viel wat tegen vergeleken met de laatste dagen. Er stond ook nog een pittige wind, maar dat mocht de pret niet drukken.
Op onze wandeling naar een inzetplek had de helper alvast vier dummy’s in een bos achter gelaten zonder dat de honden er erg in hadden.
Proef 1. Bij de inzetplek aangekomen liep de helper door naar de eerste ring van een heuvel ( deze bestond uit twee verdiepingen ). Alle honden stonden op een linie. De helper gooide de dummy op de bovenste verdieping. Door de wind waren ze eigenlijk allemaal wat drukker dan anders.
Hond één zag de dummy door de lucht vliegen. Op commando van zijn vrouwtje rende hij richting de dummy, moest even zoeken en toen hij hem had ging hij wat rondjes rennen om te kijken of er nog meer lagen. Daarna kwam hij weer naar beneden, rende zijn vrouwtje even voorbij en ging hem toen brengen.
Hond twee moest ook even zoeken, bij de anderen viel de dummy achter de heuvel maar bij haar ervoor. Ze ging eerst even achter kijken . Ze kwam toen ze hem had meteen naar haar vrouwtje en ging naast haar staan inplaats van ervoor.
Hierna was Iris aan de beurt. De helper wierp de dummy, die ze goed door de lucht had zien vliegen. Eenmaal op de heuvel moest ze even zoeken. Toen ze hem had moest ze weer even de pias uithangen. Toen ze dicht bij me was zag ze een tak liggen waar ze meer aandacht voor had. Ze liet de dummy vallen en ging met de tak zitten spelen. Het lijkt wel of ze de eerste paar oefeningen altijd eerst even moet klieren. Afijn, toen ze weer bij me was moest ze weer netjes op haar plaats zitten.
De vierde hond rende ook naar boven en toen hij hem had vierde hij dat met z’n eigen door twee grote rondes van boven naar beneden te rennen. Daarna gaf hij hem netjes aan zijn baas.
Proef 2. We liepen naar de heuvel waar ze net de dummy’s hadden geapporteerd. Vanaf de eerste ring moesten ze naar beneden gestuurd worden voor de verloren die de helper daar had verstopt.
Hond één ging eerst eens kijken wat haar baas ( de helper ) aan de zijkant aan het doen was. Toen ze weer naast haar vrouwtje zat liet ze zich vooruit naar beneden sturen. Na een meter of dertig liep een pad het bos in. Aan de rechterkant van dat pad halverwege het bos lagen de dummy’s in het bos. Na een tijd zoeken kwam ze het bos uit met de dummy. Ze rende naar boven de heuvel op en gaf hem aan haar. Dit was wel het moeilijkst om dat zij moest beginnen en er nog geen spoor lag.
Hond twee rende in één keer naar het pad , en toen hij halverwege het pad was kreeg hij van zijn vrouwtje het commando ” zoek apport !” Na enige tijd kwam ook hij het bos uit met de dummy en bracht hem meteen bij zijn vrouwtje.
Hond drie nam meteen diepte en had vrij snel de dummy gevonden. Hij kwam hem ook netjes afgeven bij zijn baas.
Iris was als laatste. Ook zij nam netjes het pad aan. Zij moest ook even een poosje zoeken omdat het de laatste dummy was maar ze had hem gevonden. Na een ererondje langs de anderen kwam ze hem afgeven.
Proef 3. We stonden achter de heuvel op de eerste ring ( dit was de wachtkamer ) terwijl de helper naar beneden over een bruggetje was gelopen naar een bosje. Daar lag hij een dummy in.
De eerste hond stond klaar aan de zijkant van de dijk. Iris stond ernaast om te kijken want deze proef was zonder geluid. De hond werd vooruit gestuurd, sprong meteen in het water, zwom naar de overkant en dook meteen het bos in om de dummy te zoeken. Even later kwam hij er weer uit met de dummy. Sprong weer in het water en kwam op de kant. Hij rende naar de heuvel en gaf de dummy keurig af aan zijn vrouwtje. Toen meteen Iris ingezet. Na mijn commando moest ze even een makkelijk kantje zoeken om het water in te gaan. Toen ze aan de overkant was het commando ” Zoek Apport ! ” gegeven. Ook zij ging meteen het bos in en even later kwam ze er uit met de dummy. Ze zwom weer naaar de overkant maar toen ze dicht bij me was liet ze hem vallen en pakte een stok die naast ons lag. Voortaan maar eerst alle stokken opruimen pff. Na dat ze de stok weer had los gelaten hebben we toch nog even netjes de proef afgemaakt.
Hond drie die normaal een manier zoekt om niet via het water terug te hoeven kwam nu wel door het water.
Hond vier had geen moeite met de proef.
Proef 4. Dit was een markeer op een ruig veld. De dummy werd van achter een bosje opgegooid. Deze proef was voor allen niet te moeilijk.
Proef 5. Op hetzelfde veld stonden nu twee voorjagers met hun hond naast elkaar. Er werden twee dummy’s opgegooid. Eentje naar links en eentje naar rechts. De hond die aan de linkerkant stond moest de dummy rechts ophalen, en de hond die rechts stond de linker dummy. De rechterhond mocht eerst. Ze nijgde eerst de rechter dummy te gaan halen maar haar vrouwtje kon dit corrigeren. Ze kreeg het voor elkaar dat ze eerst de linker dummy ging halen. Toen ze deze had afgegeven mocht de hond die links stond de rechter halen. Dit ging zonder problemen. Hierna wisselden ze van plaats en ging het zonder moeite.
Nu waren Iris en haar DSL vriend aan de beurt. Wij hadden afgesproken dat er om en om een dummy werd gegooid. Dus eerst een dummy voor Iris gooien en laten halen , en daarna voor haar vriend. Iris had verwacht dat de dummy links werd gegooid maar het was gewoon recht voor haar. Deze had ze dan ook niet gezien volgens mij. Maar goed, toch gestuurd. Wat ik dacht gebeurde. Ze ging links zoeken. Toen ze hem daar niet vond kwam ze achter de helper uit en ging naar rechts. Toen ze daar ging zoeken en onder de wind kwam vond ze hem. Nu kwam ze de dummy goed afgeven. Hierna werd de dummy voor haar kameraad gegooid deze werd ook op rechts gegooid. Deze had hij ook niet gezien. Toen het zoeken wat lang duurde werd hij even geholpen. Hierna werd de dummy links van het bosje gegooid, ik had Iris al een beetje in die richting laten zitten. Nu zag ze hem wel en ging in de buurt zoeken. Na een poosje had ze hem gevonden. Voor haar kameraad werd de dummy ook aan die kant gegooid. Hij moest ook even zoeken eer hij hem had, en kwam hem bij zijn baas brengen.
Proef 6. Toen wij met proef vijf bezig waren hadden de andere voorjagers al weer de volgende proef bedacht. De inzetplek was in een bosje vlak voor een brede sloot. De helper was via een omweg naar de overkant gelopen met voor iedere hond twee dummy’s, en had zich verscholen in het bos aldaar.
Iris mocht als eerste. Door de walkietalkie werd het sein gegeven dat we er klaar voor waren. In eerste instantie hadden we afgesproken dat ze zonder geluid moest zoeken. Dit vond ze toch wel pittig en bleef toen ze aan de overkant was mij aankijken van wat bedoel je nou eigenlijk. Ook al had ik een commando gegeven. Ik heb toen toch maar even om een geluidje gevraagd. Ze ging op het geluid af maar buitenom. Na even gezocht te hebben kwam ze uit het bos met de dummy. Ik floot haar in en ze kwam weer door de sloot bij me terug. Ik kon net niet de dummy van haar aanpakken, die viel op de grond. Hierna mocht ze meteen nog een keer, dat vond ze maar vreemd. Ze had zoiets van ” uhhh, ik heb hem toch al ehaaald ? “. Na een paar keer inzetten ging ze dan eindelijk toch maar over. Na mijn commando ” zoek apport ! ” ging ze nu wel zelf het bos in. Even later kwam ze er weer met de dummy uit en zwom ze weer naar de overkant. Nu kon ik de dummy net opvangen voor ze hem liet vallen.
De andere honden deden deze proef zonder problemen volgens mij.
Het was weer tijd voor de koffie, maar niet voordat onze kanjers een pré paas apportje hadden gedaan. Ze mochten namelijk een gekookt eitje apporteren. Nou, dat was niet tegen dovemansoren gezegd want ze waren allemaal gek op eitjes. Het was wel een hilarisch gezicht. Ze hebben hem allemaal geapporteerd en mochten het daarna opeten.
Wij kregen een heerlijk kruidenbittertje, koffie en een lekkere paastompouce.
Was weer gezellig!
Zeker Mariëtte, en namens Iris nog bedankt voor het eitje 😋