We waren  vandaag met 3 voorjagers en hun hond(en). Ik mocht als helper fungeren om dat Iris niet mee kan doen een aantal weken, dan zou ze de reuen op hol brengen en dat moeten we niet hebben.

De locatie was dezelfde als die van vorige week en de tijd die we hadden afgesproken ook.

Proef 1.  Die lijkt een beetje op die van vorige week, maar ik ben natuurlijk  niet voor niets meegegaan. Op de lange groenstrook lag ik bij de zijtak die het bos in gaat drie dummy’s.  Daarna loop ik ook met drie dummy’s verder het bos in zonder dat de honden me zien. In het tweede bosje ( hetzelfde als waar vorige week de dummy’s door een voorjager werden neergelegd ) stelde ik me verdekt op.

Toen ik op de locatie was gaf ik via de walkietalkie door dat de eerste hond in gezet kon worden nadat ik een geluidje had gemaakt. Het was de bedoeling dat de hond mijn geluidje negeerde en eerst de dummy ging halen die op de groenstrook lag. Als hij deze dan had ingeleverd mocht hij de dummy halen in het bos

Hond één werd in gezet. Ik kreeg de melding dat ik een geluidje mocht maken wat ik dan ook deed. De hond werd vooruit gestuurd, pakte de dummy en bracht hem bij zijn vrouwtje. Daarna mocht hij de dummy uit het bos gaan halen. Hij trok iets te veel naar rechts en maakte daar flinke slagen.  Na een aantal seconden kwam hij bij de dummy uit. In eerste instantie liep hij er voorbij maar uiteindelijk kreeg hij hem dan toch in de neus. Toen was het snel oppakken en weer naar het vrouwtje.

Hond twee was aan de beurt.  Ik maakte weer een geluidje en haar baas  stuurde haar vooruit. Ze was binnen enkele seconden weer terug met de dummy. Na dat ze hem had afgegeven mocht ze ook de dummy in het bos gaan halen. Ook deze was snel gevonden en bracht ze hem naar haar baas.

Hond drie was aan de beurt.  Hij werd naar voren gestuurd maar boog meteen naar links het bos in. Zijn baas kon hem nog terug fluiten. De tweede keer ging hij wel vooruit. Voor zijn 12 jaar zat er nog behoorlijk snelheid in. Ik hoorde zijn baas de territorium fluit geven. De hond pakte een dummy en kwam ook weer snel terug. Toen hij hem had afgegeven mocht hij ook de dummy uit het bos halen. Deze was ook best wel snel gevonden.

Toen ze allemaal geweest waren begaf ik mij weer bij het groepje.

Proef 2. Dit was weer de markeer op het grote veld maar dit keer hadden we de afstand iets ingekort.

Hond één stond klaar op het heuveltje. Ik kreeg een seintje en maakte een geluidje. Ik wierp de dummy op het veld maar hij verdween in het hoge gras.  De hond nam wel de goede lijn aan maar remde te vroeg af. Daar ging ze zoeken dus heb ik de dummy weg gehaald.  Hierna nog een keer voor dezelfde hond eworpen maar weer remde ze te vroeg af. Ik haalde de dummy weer weg en de volgende mocht.

Hond twee had hem heel goed gemarkeerd en rende er in één keer op af, pakte hem op en bracht  hem bij zijn vrouwtje.

Hond drie ( onze oude DSL ) had er ook geen moeite mee, het ging alleen iets trager.

Hierna mocht hond één het nog een keer proberen.  Nu ging het wel goed, ze ging er in één keer op af , pakte hem op en bracht hem naar de baas.

Proef 3. Dit was er ook weer één van vorige week.  De voorjagers liepen via het bospad naar het bruggetje dat over de sloot lag. Je moet je voorstellen dat daar diverse sloten liggen. De inzetplek was weer iets over het bruggetje vlak voor een kort veldje met daarachter ook weer een sloot die volop  begroeit is met gras en riet. Als ze door die sloot waren moesten ze nog een veld over en dan weer een sloot. Als ze dan op de kant waren lag een stukje verder de dummy.

Hond één werd ingezet.  Ploeterde door de eerste sloot, rende het veld over, sprong in de tweede en zwom naar de overkant. Daar klauterderde hij op de kant, pakte de dummy maar ging via een  bruggetje en de grasstrook weer terug naar zijn vrouwtje.

Hond twee had geen moeite met de proef. Zij deed hem zoals we hem bedoeld hadden.

Hond drie had waarschijnlijk niet opgelet toen ik de dummy opgooide.  Hij werd door zijn baas vooruit gestuurd maar eenmaal op het veld begreep hij het niet meer. Hij stond wat te kijken en liep de verkeerde kant op. Ik moest een aantal keer een geluidje maken eer hij door had dat hij mijn kant op moest komen. Hij zwom door de tweede sloot, pakte de dummy en wilde ook via het bruggetje gaan maar dat konden we voorkomen omdat zijn  baas de komfluit blies en ik een stapje zijwaarts ging. Hij sprong weer de sloot in en vervolgde zo zijn weg naar de baas.

Ik liep de kant van de voorjagers op en bespraken daar weer de volgende proef.

Proef 4. De inzetplek was een  veertigtalmeters langs de brede sloot waar het bruggetje over liep. Ik stond aan de overkant van die sloot op een heuveltje. Dit waren weer twee proeven na elkaar.  De eerste was met een geluidje en de tweede zonder.  De honden konden door het riet in het water niet zien waar hij viel.

Hond één had best wel wat moeite om door het riet te komen omdat hij ook de eerste was. Hij ging in eerste instantie naar het veldje wat voor het heuveltje lag maar al snel liep hij het pad op naast de heuvel en kwam daar de dummy tegen, pakte hem op en liep weer terug naar de plek waar hij uit het water gekomen was. Toch had de voorjager in eerste instantie besloten om de tweede niet meer te doen.

Hond twee werd na mijn geluidje ingezet. Zij zag de dummy door de lucht vliegen en baande zich een weg door het riet en zwom naar de overkant. Ze klom de kant op en rende meteen het pad op. Een eind verder kwam ze de dummy tegen. Ze pakte hem op en rende ermee terug naar het water en zwom weer terug naar zijn vrouwtje. Ondertussen had ik de tweede al op het pad gegooid. Toen hij hem had afgegegeven werd hij weer opnieuw gestuurd maar dit keer met een ander commando. Ook deze dummy was geen probleem voor hem.

Hond drie was aan de beurt.  Op het teken van haar baas maakte ik het geluidje. Hij stuurde zijn hond over water, ze klom de kant op en vervolgde ook meteen het pad waar een eind verderop de dummy lag. Ze pakte hem op en rende er weer mee naar de waterkant ploeterde door het riet en zwom er weer mee naar de overkant en klom weer de kant op. Na dat ze hem had afgegeven werd ze meteen weer vooruit gestuurd om dummy twee te halen. Ook dit deed ze zonder problemen.

De voorjager van hond één besloot nu ook maar om de blinde te laten halen. Het was geen probleem voor hem. Hij rende meteen  vanuit het water het pad op tot dat hij de dummy tegenkwam. Pakte hem op en rende er weer mee terug. Baande zich een weg door het riet en zwom weer terug naar zijn baas.

Proef 5. Na weer een eindje gelopen te hebben hadden de voorjagers weer een leuke oefening bedacht. Één van hen was alvast vooruit gelopen en had ergens achter een bosje drie dummy’s neergelegd.  Hij wenkte mij en ik dacht de rest ook , dus we liepen gezamelijk naar hem toe. Op dat moment wisten we nog niet dat het alleen om mij ging. Afijn we kwamen bij hem en dus was de proef eigenlijk mislukt maar toch ook weer niet. Het is voor de honden ook weer een uitdaging om verder te gaan zoeken dan de eerste valplek.  Toen de honden op de terugweg waren naar de inzetplek liep ik nog een dertigtal meters verder met de dummy’s.  Ik lag een dummy vlak voor een bossage en ik verschool mij in det bosje zodat ze me niet zagen. Ik gaf door via de walkietalkie dat ik een dummy had neergelegd en dat de eerste hond kon komen. Vanuit het bosje kon ik zien hoe de hond aan het werk was.  Mooi om te zien hoor hoe ze bij de eerste valplek lopen te zoeken en daarna weer verder gaan totdat ze bij mij uitkwamen. Ze pakten de dummy op ( ik spreek nu even voor allen ) , keken even of ze mij ergens zagen en gingen toen weer terug naar hun baas.

Na deze oefening kwam weer één van de voorjagers naar me toe met drie dummy’s om de volgende proef uit te leggen.

Proef 5. De inzetplek was dezelfde als de vorig maar dan moesten ze over het verharde pad. De hond werd vooruit gestuurd en na een meter of dertig/veertig op de zitfluit gezet. Daarna werden ze naar rechts gestuurd over een smalle groenstrook waar na zo’n vijftig meter een dummy lag. Ik lag daar dus die dummy neer en verschool mij achter de  bosjes. Als de hond hem dan had opgepakt keken ze even mij aan en renden dan terug naar hun baasjes. Deze oefening verliep bij allemaal soepel.

Hierna was het tijd voor de koffie.  Leuk om ook eens de honden te zien werken. Ze zijn allemaal lekker serieus met hun werk bezig geweest.