We verzamelden weer bij Vork en Mes in Hoofddorp. We waren met 6 voorjagers, 6 honden ( soms 8 ) en enkele voorjagers waren helper om dat ik Iris weer mee had.

Nog voor de aanvang probeerden we even of Iris een dummy zou gaan halen over een hekje. Met wat stimulatie en hulp klom ze er overheen, pakte de dummy en wilde eigenlijk een open plek zoeken waar ze door kon. Één van onze collega’s kon dat voorkomen en stimuleerde haar weer het hekje over te gaan.

De eerste proef was voor de gevorderden onder ons een dubbele markeer. De inzetplek was op één van de velden dicht bij het meer. Er werd een dummy beneden aan een plateau opgegooid die ze moesten onthouden.  Hierna draaiden ze een halve slag en werd er op een ander plateau ook een dummy gegooid. Nu moesten ze weer terugdraaien om de eerst geworpen dummy op te halen. Als deze binnen was mochten ze de andere halen. Dit hadden ze allemaal wel onder de knie. Voor Iris pasten we de oefening aan door eerst de ene op te gooien die ze dan moest halen en daarna de ander. Door haar gretigheid rende ze zonder dat er nog een dummy was gegooid naar het plateau waar normaal gesproken een dummy op zou moeten liggen. Helaas voor haar lag daar niets en kwam ze na dat ze er zeker van was terug. Verder ging het wel goed.

De tweede proef was ook weer een dubbele. De inzetplek was dit keer vlak voor het viaduct waar de Zuidtangent altijd onderdoor gaat, bij het voetpad wat stijl naar beneden loopt. De helper gooide een dummy met veel geluid op een afstand van zo’n 100 meter boven de bomen uit. De dummy die ze moesten halen had hij al in het bosje aldaar gelegd. Dit was best wel moeilijk voor de honden omdat veel honden niet zagen dat hij boven de bomen uit kwam, maar door het geluid gingen de meesten toch die richting op. Als ze halverwege op de terugweg waren langs het water gooide een helper aan de andere kant een dummy in het water als verleiding. Deze mochten ze halen als de andere was ingeleverd.  Voor Iris deden we ze weer apart. De eerste boven het bos had ze niet gemarkeerd dus die moest over. De tweede keer maakte de helper aardig wat geluid en ging ze wel de goede kant op. Ze dacht slim te zijn en ging alvast met dummy en al de kant van de andere helper op die aan de waterkant stond.  Voor het hek kon ik haar nog terug halen zodat ik de dummy in ontvangst kon nemen. Hierna werd voor haar de dummy in het water gegooid maar zij ging er al vrij snel in waar een hoop eendenkroos lag. Ze werd daar even geholpen om er weer uit te komen en naar de locatie geleid waar ze het water in moest gaan. Toen ze de dummy had kwam ze deze keer wel meteen naar me toe. Voor de laatste hond gooide ik een dummy in het water. Deze was iets te dicht bij de kant en ik dacht dat hij het riet in was gedreven. De hond die hem moest apporteren kon hem niet vinden en ik zag hem ook niet meer. Voor hem werd er nog een dummy opgegooid. Nadat er diverse honden naar de dummy hadden gezocht besloten we verder te lopen.

Voor de derde proef liepen we over het viaduct naar de achterkant van de Big Spotters Hill. Weer werd er een dubbele proef uitgevoerd behalve dan weer voor Iris. De helper had 6 dummy’s in een hoek van het veld tegen de bosrand aangelegd. Daarna kwam ze terug naar de voorjagers die op de eerste ring van de Hill stonden waar ook de inzetplek was. De andere helper stond naast het bosje wat aan het grote meer lag. De bedoeling was dat de hond vanaf de inzetplek in een lijn naar de hoek werd gestuurd waar de dummy’s lagen.  Op de terugweg gooide de helper met een geluid de dummy over de bosjes in het meer. Als de dummy was afgegeven mochten ze deze halen.  In eerste instantie gingen de honden eerst op de helper af en probeerden daar het water in te gaan. Toen ze merkten dat dat niet kon liepen ze naar een inham waar het wel kon. Nu moesten ze een behoorlijk eind zwemmen. Voor Iris werd hij dus weer aangepast.  De helper liep naar het punt waar de dummy’s lagen. Ik stuurde Iris van onder aan de heuvel.  Ze ging in een mooie lijn op de helper af, vond de dummy en kwam hem brengen. In de tussentijd liep de helper naar de waterkant.  Ook voor haar gooide hij de dummy over de bosjes op het meer, maar voor haar was hij niet zo ver als voor de andere honden. Ook zij ging eerst naar de helper maar kwam al snel tot de ontdekking dat ze daar niet in kon en ging naar de inham. Het duurde even voor ze hem had maar kwam hem toch netjes brengen.

De laatste proef was een lijn.  De helper had een eind op het voetpad 8 dummy’s neergelegd,  hier mochten de oudjes ook aan mee doen. Aan het begin van het pad was de inzetplek.  De meeste namen keurig de lijn aan. Bij een enkeling zag je dat het kaarsje al een beetje uit ging, ze werden moe. Ik probeerde Iris ook de lijn te geven maar ze ging het veld op waar de helper had gestaan om de dummy in het water te gooien. Toen ze weer naast me stond liep de helper naar de dummy ( wij waren als laatste dus er lag er nog 1 ). Halverwege liet hij nog een dummy vallen die ze eerst moest halen.  Toen ze deze had afgegeven stond hij al achteraan het pad en  kon ik Iris weer sturen. Deze was het mooiste wat ze liet zien. In één rechte lijn vooruit, dummy opgepakt en netjes afgegeven.  We gaan vooruit haha. Toen we hierna terug liepen naar de auto’s zag één van onze voorjagers iets geels in het kroos drijven. Hij dacht meteen aan de dummy die we kwijt waren..  Een andere voorjager stuurde zijn hond er op af en die haalde hem na wat dirigeerwerk er uit.

Hierna was het weer koffietijd.  Gedurende de training heeft het geregend maar dat mocht de pret niet drukken.