We verzamelden weer om 9.00u.

Locatie was weer de Plesmanhoek en we waren dit keer met 6 honden en iedereen was helper behalve ik. Ik moest op mijn eigen hondje passen. Iris was ook mee en ik verwachtte dat ze het wel aan kon allemaal. Nouuuuu, het was voor mevrouw heel moeilijk om de dummy te komen brengen.

Één van de voorjagers was al vooruit gelopen om een proef uit te zetten.

De eerste proef was bij de bosjes. Het ging om een markeer. Drie voorjagers aan de ene kant en een meter of 50 recht tegenover hun ook nog drie. Dus we konden  het met één dummy af. De eerste gooide een dummy op voor hem of haar die tegenover die gene stond.  Soms moest er even geholpen worden.

De tweede proef was bijna weer de zelfde als vorige week.  De voorjager die vooruit gelopen was had op het grote veld 2 witte paaltjes neer gezet,  geringe afstand van elkaar. Bij ieder paaltje had hij 6 dummy’s neergelegd.  De honden hadden gekeken. Als eerste werd er achter de schuine bosjes met een hoop lawaai weer een drijfjacht na geboots. 2 honden stonden naast elkaar en als eerst mocht de hond naar de drijfjacht gestuurd worden en als die op de terugweg was de hond naar de paaltjes.  Dat ging prima. Daarna waren Iris en Leon aan de beurt . Als eerste deed Iris de drijfjacht. Ze ging er als een speer op af. Na even zoeken had ze de ďummy. Toen zag ze dat Leon aan het werk was bij het paaltje.  Hee, dacht ze, die is ook leuk! Ze rende op Leon af, maar die liet zich niet afleiden.  Iris bleef nog een poosje doorklieren maar toen ze het zat was kwam ze eindelijk. Leon deed nog even zijn proef bij het tweede paaltje en toen gingen we wisselen.  Nu wachtte ik tot Leon de dummy had afgeleverd en aan de lijn zat. De voorjager helper ging bij het paaltje staan zodat Iris wist waar ze naar toe moest. De lijn liep ze goed, pakte de dummy maar bleef halverwege staan klooien. De helper liep naar haar toe en stuurde haar naar mij.  De helper was naar het andere paaltje gelopen.  Toen ik Iris daar naar toe stuurde wilde ze afbuigen naar het gedeelte waar de drijfjacht werd gehouden maar door een geluidje van de helper ging ze toch zijn richting op. Ze pakte de dummy en ging er weer mee lopen pronken. De laatste twee honden deden hun oefening ook zonder problemen.

Hierna deden we een proef over water.  Het was een heel eind zwemmen voor de honden. Ik liet Iris weer kijken en had besproken  met de helper dat hij in zicht zou blijven. De afstand was een meter of 50 dacht ik, misschien wel meer. In eerste instantie vond Iris het best wel moeilijk zo’n eind te zwemmen, dus ik heb haar wat ondersteuning gegeven door het commando voooooruit te roepen. Als ze niet meer om keek hield ik mijn mond. We stonden verbaast dat ze deze proef hartstikke goed (voor haar doen ) deed want ze kwam ook weer dat hele eind over water terug. En zowaar kwam ze nu de dummy brengen. Oké, ik stond wel aan de waterkant. Bij de andere honden ging het goed hoewel er een hond wat moeite had over te gaan en een ander via de droge omweg terug kwam.

Na deze deden we nog één proef en dat was een verloren in het bietenveld. Iris moest hierbij geholpen worden want ik denk dat ze er na de overwater proef wel klaar mee was.

Daarna was het weer gezellig koffiedrinken.