De training van Zondag 14-11
We zijn dit keer met 4 voorjagers en 6 honden waarvan 2 oudjes, of eigenlijk 3 maar 1 rent nog alsof hij 2 jaar is. De locatie is aan het eind van de villa’s en we zijn ook helper.
De eerste proef. We staan op een dijk die ongeveer zo’n 150 meter vanaf de valplek is. De helper gooit de dummy op het veld. De hond moet van de dijk af, een greppel over en dan nog een stukje zwemmen eer ze op het veld zijn. Dan nog een stukje lopen voor ze bij de dummy zijn. Als ze deze dummy hadden gehaald en op de terugweg was lag de helper een 2e dummy op dezelfde plek en werd de hond er blind naar toe gestuurd. Iris mocht als eerste want daarna kon ik als helper naar beneden lopen en bij de laatste 2 de dummy opgooien. In eerste instantie lette ze niet op de helper dus moest deze de dummy nog even opnieuw gooien. Nu had ze hem wel gezien. Ze ging als een speer naar beneden , sprong over de greppel maar voor de waterkant blokkeerde ze. De helper kwam even naar voren, maakte een geluidje en toen ging ze over. De dummy lag voor haar ook wat dichterbij. Ze pakte hem op , zwom terug , sprong over de greppel en rende de dijk op. Ik moest haar wel stimuleren om met de dummy naar me toe te komen maar ze kwam wel, dat is wel eens anders geweest. De helper had inmiddels de 2e dummy weer op dezelfde plek gelegd en toen Iris de eerste had afgegeven mocht ik haar nog een keer sturen maar dit keer met het commando voooooruit. Ze begreep niet echt wat de bedoeling was. Ze liep een stuk vooruit , draaide zich omen keek me vragend aan. Ik stak mijn hand omhoog en herhaalde het commando voooooruit. Ze rende weer naar beneden en sprong over de greppel. Vlak voor het water bleef ze weer staan. Ook dit keer moest de helper weer in actie komen. Toen ze hem weer had zwom ze weer terug. Dit keer wilde een voorbijkomend hondje haar storen maar ze liet zich niet afleiden en kwam snel naar boven. Na dat ze de dummy had afgegeven trokken we naar beneden om de helper af te lossen zodat hij ook zijn hond kon laten werken. Één van de honden verkoos liever het bruggetje dan het water en voor de 2 andere honden was de proef een makkie. Terwijl ik van de helpplek terug liep naar de dijk mochten de 2 oudjes een proefje op de dijk zelf doen. Deze was zo breed en lang dat de honden daar makkelijk een lijn konden lopen.
Bij de 2e proef werd een drijfjacht nagebootst. Wij stonden met 6 honden op een linie terwijl één van onze voorjagers in de rommel (zoals we een ruig begroeid gebied noemen )10 dummy’s met een hoop kabaal opgooide. Allemaal ergens anders en de honden waren gefocust. Als eerste mochten de oudjes er één uit halen. Daarna waren wij aan de beurt. Iris was goed aan het zoeken maar had toch moeite met er één te vinden, of ze snapte niet wat de bedoeling was. Ze liep diverse keren naar me te kijken met een vragende blik maar ik reageerde in eerste instantie met een commando. Toen ze nog een keer keek keek ik de andere kant op. De voorjager die ze er in had gegooid liep een stukje met haar mee. Toen ze hem eenmaal had gevonden vond ze het weer moeilijk om af te geven met al die honden in de buurt. Na een korte omweg kwam ze hem dan toch brengen. De honden er na hadden hem zo gevonden en ik denk dat Iris toen ook dacht van ” ooooh, moet dat zo ” want toen ze voor de tweede keer aan de beurt was had ze hem sneller. Toen ze de dummy had afgegeven maar nog niet was aangelijnd ging ze er opeens vandoor. Ik zag een haas uit het gebied achter ons de rommel uit komen en die had ze in het vizier. Na een aantaltal keer fluiten en gek doen dacht ze schijnbaar dat het toch geen haalbare kaart was en besloot ze weer terug te komen. Uiteraard heb ik haar enthousiast beloond. De laatste 2 dummy’s voor de laatste 2 honden waren natuurlijk het moeilijkst, er lagen al heeeeeel veel sporen in het zoekgebied. De één na laatste werd nog gevonden maar de laatste kon de hond niet meer vinden. Zijn baas heeft om succes te halen nog stiekem een dummy in het gebied laten vallen. Deze had hij snel te pakken. Toen nog een andere ervaren hond laten zoeken maar die vond hem ook niet in eerste instantie niet. Ook voor hem liet de voorjager nog even stiekem een dummy vallen zodat ook hij succes had. Hierna liepen we nog met zijn allen door het gebied en de hond die hem in tweede instantie niet had gevonden vond hem nu wel.
Proef 3 en alweer de laatste. We komen uit bij een stukje bos waar we een mooie zoek verloren zouden kunnen doen. Het was een moeilijk stukje zo vertelde één van onze voorjagers die er 10 dummy’s in had verstopt. Sommige op hoogte en andere weer in een greppel of naast wat rommel. De oudjes mochten weer als eerste. Dit zijn dus al super ervaren hondjes en na enige tijd zoeken kwamen ze het bosje uit met een dummy, weliswaar één voor één. Daarna mocht Iris. Het duurde behoorlijk lang voor ze het bos uit kwam zonder dummy en keek me vragend aan. Ik wende mij af en ze vertrok weer het bos in. Na een poosje kwam ze weer terug maar dit keer wel met een dummy. Voor de andere honden was het toch ook wel even flink zoeken. Nadat ze allemaal geweest waren mocht Iris weer. Dit keer had ze hem toch redelijk snel en gaf hem ook nog netjes af. Ik was reuze blij dus gooide die dummy nog even een andere kant op zodat ze die als beloning mocht halen. Ze zag het als een spelletje en werd er een beetje dol van. Toch maar weer snel bij me gehaald want de andere honden moesten nog. Wat hebben we weer lekker getraind.
Hierna was het weer tijd voor de koffie met koek.
Ik wordt zondags altijd opgehaald door een voorjager die zelf in Amsterdam woont en dan naar Haarlem komt om ons op te halen. Langs deze weg wil ik hem toch wel even heel hartelijk bedanken dat hij deze moeite voor mij en Iris neemt.
Wat een mooie analyse Jan net zo veel werk als een proef bedenken
Daar zijn we ook heel blij mee kees en het begeleiden van mij en Iris ook 👍