Wat een hondenweer vandaag. Ons grote voorbeeld Joy is naar een andere groep verhuisd en terecht, die was veel te goed om bij ons in de groep te zitten. Veel succes in de andere groep Joy !

We gingen vandaag wat aan de steadyness doen, en dan om te beginnen het netjes naast zitten. We nemen een voertje in onze hand en houden het voor hun neus, doen een paar stappen naar voren en houden dan halt . Als ze dan recht naast ons zitten geven we het voertje. Hierna gingen we in linie staan, liepen gelijk op en hielden halt als juf dat zei. Onze hondjes moesten dan weer netjes naast ons zitten.  Na deze oefening moesten we in een vierkant staan. De zoon van één van onze voorjagers was even stand-in. Juf gaf een dummy aan één van ons en de bedoeling was dat de hond bleef zitten. Iris sprong in eerste instantie naar de dummy, dus overnieuw.  De tweede keer ging het goed en bleef ze netjes zitten. De andere hadden er ook wat moeite mee. Hierna werd het vierkant vergroot.  De stand-in gooide de dummy in het midden.  De gene waarvan de hond netjes bleef zitten mocht de dummy halen terwijl de hond bleef zitten.  Dit ging bij allemaal wel goed volgens mij. Na deze oefening liepen we naar een pad wat om hoog  liep. Juf hield beneden de hond bij zich en wij liepen als we aan de beurt waren naar boven.  Eenmaal daar aangekomen draaiden we ons om,  namen twee voertjes in elke hand één.  We riepen de hond bij ons en gaven met onze linkerhand een voertje en pakte meteen het halsbandje en met de andere hand het andere voertje en aanlijnen.  Het volgende proefje was het inkomend apport. . Je zet de hond zittend naast de juf . Juf hield vast en wij liepen het pad af. Halverwege lieten we duidelijk zichtbaar de dummy vallen  en liepen door. Aan het eind van het pad riepen we de hond bij ons. Als de hond de dummy mee nam was dat hartstikke goed maar niet een must. Het voorkomen was het belangrijkste.  Ook dit ging weer goed . Hierna werd het moeilijker.  De helper liep op het schelpenpad door en wij bleven staan  . Wie aan de beurt was zette de hond netjes naast zich. De juf gaf de helper een sein en de hond moest nog steeds blijven zitten . De helper gooide de dummy in de begroeiing en pas als de juf het zei mochten we sturen. Bij Iris ging dit drie keer mis en steeds moest ze weer terug komen en netjes naast zitten. Bij de vierde keer ging ik op advies van juf een kwart slag naar haar toe draaien en zette mijn voet voor haar.  Toen ze het zei mocht Iris hem halen , na wat gerommel in het ruige gebied had ze hem dan toch te pakken.  Nu ging ze een beetje lopen klieren.  Toen we allemaal geweest waren deden we nog één proefje, namelijk het vooruitsturen.  De helper had een dummy op het pad gelegd,  ik liet Iris netjes naast me zitten, bracht mijn hand naast haar kop,  wachtte even en zei toen voooooruit.  Ze rende op de dummy af pakte hem op maar rende vervolgens de begroeiing in. Ahh,  daar baalde ik van, thuis komt ze altijd netjes naar mij toe. Ze moest haar behoefte doen, vandaar dat ze de begroeiing in vloog. Terugkomen was weer een dingetje..ze was er weer klaar mee. Wij ook want we gingen er mee stoppen en aan de borrel.

Even snel een glaasje en een paar gehaktballetjes achterover slaan en dan gauw naar de bushalte.